Witold Szalonek
Kompozytor i pedagog; ur. 2 marca 1927, Czechowice-Dziedzice; zm. 12 października 2001, Berlin.
W latach 1949-56 studiował grę na fortepianie w klasie Wandy Chmielowskiej oraz kompozycję u Bolesława Woytowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Studia uzupełniające odbył w latach 1962-63 u Nadii Boulanger w Paryżu.
Od 1967 prowadził klasę kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, kierując tam w latach 1970-74 Katedrą Teorii i Kompozycji. W latach 1970-71 przebywał w Berlinie jako stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst. W 1973 został powołany na stanowisko profesora Hochschule der Künste w Berlinie, gdzie objął klasę kompozycji po Borysie Blacherze.
Witold Szalonek jest odkrywcą „dźwięków kombinowanych” – wielodźwięków o specyficznej barwie, możliwych do uzyskania na instrumentach dętych drewnianych. Od 1970 prowadził seminaria i kursy dotyczące własnych technik kompozytorskich na uczelniach muzycznych i uniwersytetach m.in. w Danii, Niemczech, Finlandii, Polsce i Słowacji.
Jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach muzyki współczesnej, m.in. na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt, Światowych Dniach Muzyki Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM), „Warszawskiej Jesieni”, „Time of Music” w Vitasaari, Gulbenkian Music Festival w Lizbonie, „Inventionen” w Berlinie, „Alternatywach” w Moskwie, „Kontrastach” we Lwowie.
Witold Szalonek jest laureatem II nagrody w Konkursie Związku Kompozytorów Polskich w 1952 za Pastorale na obój i fortepian (1952), III nagrody w Konkursie im. Artura Malawskiego w 1966 za Quattro monologhi per oboe solo (1966) oraz II i III nagrody na tymże konkursie w 1968 za Mutazioni na orkiestrę kameralną (1966) i Proporzioni I na flet, altówkę i harfę (1967). W 1964 otrzymał Nagrodę Muzyczną Miasta Katowic, a w 1967 – Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. W 1990 Uniwersytet Wilhelmiński w Münster przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 1994 został laureatem dorocznej Nagrody Związku Kompozytorów Polskich.