Krystyna Moszumańska-Nazar
Kompozytorka i pedagog; ur. 5 września 1924, Lwów; zm. 27 września 2008, Kraków. W latach 1950-55 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie kompozycji Stanisława Wiechowicza oraz grę na fortepianie pod kierunkiem Jana Hoffmana.
Zdobyła wiele nagród na konkursach kompozytorskich, m.in. w 1954 otrzymała wyróżnienie na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Oberka z Suity tańców polskich na fortepian (1954), dwukrotnie wyróżniona została na Międzynarodowym Konkursie dla Kompozytorek w Mannheim – w 1961 za Hexaèdre na orkiestrę (1960) i w 1966 za Exodus na orkiestrę symfoniczną i taśmę (1964), w 1962 – I nagrodę i Złoty Medal na Międzynarodowym Konkursie dla Kompozytorek w Buenos Aires za Muzykę na smyczki (1962), w 1966 – III nagrodę na Konkursie im. Artura Malawskiego za Variazioni concertanti na flet i orkiestrę kameralną (1966), w 1974 – II nagrodę na Konkursie im. Karola Szymanowskiego za poemat Madonny polskie na chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1974).
Prowadziła również działalność pedagogiczną. W latach 1955-63 była nauczycielem przedmiotów teoretycznych i akompaniatorem w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie. Od 1963 wykładała kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W 1981 uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1987 profesora zwyczajnego. Na krakowskiej uczelni muzycznej pełniła jednocześnie funkcje: kierownika Katedry Kompozycji (1974-1975), dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki (1975-1978), prorektora do spraw studenckich (1978-81), prorektora do spraw ogólnych i rozwoju kadry (1981-87), rektora (1987-93). Gościnnie wykładała m.in. w Lipsku, Norymberdze, Mannheim, Helsinkach, Lyonie, Mińsku, Lwowie, Kijowie. Aktywnie uczestniczyła w pracach jury ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów kompozytorskich.
Za całokształt twórczości i wszechstronną działalność kulturalną Krystyna Moszumańska-Nazar została wyróżniona: pięciokrotnie nagrodami Ministra Kultury i Sztuki (1971, 1977, 1984, 1987, 1991), Nagrodą Miasta Krakowa (1970), Złotym Krzyżem Zasługi (1975), Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich (1988), Odznaką Zasłużonego dla Kultury Narodowej (1989), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1993), z okazji jubileuszu 75-lecia urodzin i 45-lecia pracy artystycznej – Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1999), Nagrodą Honorową Fundacji Kultury Polskiej w Krakowie (2003), Medaille de l’Officier de l’ordre des Arts et des Lettres (2004), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria artis” (2007).
