Krzysztof Meyer
Kompozytor, pianista i pedagog; ur. 11 sierpnia 1943, Kraków. W wieku 5 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Od 1954 uczęszczał na prywatne lekcje teorii i kompozycji do Stanisława Wiechowicza. Po ukończeniu Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Krakowie rozpoczął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie; studiował kompozycję, początkowo w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci – u Krzysztofa Pendereckiego (dyplom z wyróżnieniem – 1965), oraz teorię u Aleksandra Frączkiewicza (dyplom także z wyróżnieniem – 1966). W 1964, 1966 i 1968 uzupełniał swoją edukację muzyczną w Paryżu i Fontainebleau, gdzie odbył studia w zakresie kompozycji i gry na fortepianie pod kierunkiem Nadii Boulanger. W 1966 otrzymał stypendium im. Aarona Coplanda.
W latach 1966-68 współpracował jako pianista z krakowskim zespołem muzyki współczesnej „MW2”. W okresie tym rozpoczął również działalność jako pedagog. W latach 1966-87 uczył kompozycji i przedmiotów teoretycznych w Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie od 1972 do 1975 był jednocześnie prorektorem, a w latach 1975-87 – kierownikiem Katedry Teorii Muzyki. W roku akademickim 1980/81 przebywał dzięki stypendium „Auswärtige Künstler zu Gast” w Hamburgu. W latach 1987-2008 był profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii. Od 2008 ponownie naucza w krakowskiej Akademii Muzycznej. W latach 2009-2013 był profesorem w Zakładzie Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wykładał także muzykę współczesną w Austrii, Brazylii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Wenezueli i Związku Radzieckim. Należy do Akademie der Künste w Mannheim. Ponadto w sezonie 1991/92 był composer-in-residence w Filharmonii Kolońskiej, w 1996 – na festiwalu w Seattle, a w sezonie 2013/2014 w Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Wszystkie jego utwory były wykonane, prawie sto wydano, ponad 70 doczekało się nagrań na CD (niektóre parokrotnie). Muzyka Meyera była wykonywana w wielu najważniejszych ośrodkach muzycznych, m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Berlińskiej Filharmonii i wiedeńskim Wiener Musikverein, na najważniejszych festiwalach europejskich, m.in. "Warszawskiej Jesieni", "Muzicki Biennale Zagreb", SIMC, "Holland Festival", "Musikprotokoll-Graz", Festiwalu w Aldeburgh, w Schleswig-Holstein, Biennale w Wenecji i Lucerne Festival. Niektóre z utworów zostały skomponowane na zamówienie wykonawców światowej sławy: Koncert fletowy dla Aurele Nicolet'a, Koncert obojowy dla Lothara Fabera, Koncert klarnetowy dla Eduarda Brunnera, Koncert skrzypcowy dla Dymitra Sitkowieckiego, Tryptyk liryczny dla Petera Pearsa, Pezzo capriccioso dla Heinza Holligera, utwory wiolonczelowe dla Davida Geringasa, Iwana Monighetiego i Borysa Piergamienszczikowa. Kwartet smyczkowy nr 14 Meyera powstał w 2014 w ramach programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Kolekcje” – priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowany przez Instytut Muzyki i Tańca.
Krzysztof Meyer zajmuje się także pisarstwem muzycznym. Napisał pierwszą polską monografię życia i twórczości Dymitra Szostakowicza (Kraków 1973 i 1986; wyd. niem. – Leipzig 1980). Jest autorem wielu artykułów, głównie o muzyce współczesnej, w takich periodykach, jak „Melos”, „Muzyka”, „Ruch Muzyczny”, „Das Orchester”, „Sovetskaya Muzyka”.
Czynnie udziela się także w Związku Kompozytorów Polskich; w latach 1971-89 był członkiem Zarządu Głównego, w latach 1985-89 – prezesem. Od 1974 do 1988 uczestniczył też w pracach Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.
Za swoją twórczość kompozytorską Krzysztof Meyer otrzymał wiele nagród: w 1966 – II nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Symfonię nr 1 op. 10 (1964) i I nagrodę na Concours des Jeunes Compositeurs w Fontainebleau za pieśni do słów Szekspira, w 1967 – wyróżnienie na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga za Symfonię nr 2 „Epitaphium Stanisław Wiechowicz in memoriam” op. 14 na chór mieszany i orkiestrę (1966-67), w 1968 – I nagrodę na tym samym konkursie za Symfonię nr 3 „Symphonie d’Orphee” op. 20 na chór mieszany i orkiestrę (1968), w 1970 – Grand Prix de Composition Musicale Fundacji Księcia Pierre de Monaco za operę Cyberiada op. 15 (1967-70) oraz wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za Kwartet smyczkowy nr 2 op. 23 (1969), w 1972 – II nagrodę na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie za Concerto da camera op. 29 na obój, perkusję i smyczki (1972), w 1974 – I nagrodę na Konkursie im. Karola Szymanowskiego w Warszawie za Symfonię nr 4 op. 31 (1973), w 1975 – Medal Rządu Brazylii za Kwartet smyczkowy nr 4 op. 33 (1974), w 1976 – wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO za Kwartet smyczkowy nr 3 op. 27 (1970-71), a w 1977 – Medal Rządu Brazylii za Concerto retro op. 39 na flet, skrzypce, wiolonczelę i klawesyn (1976). Nagroda "Krakowska Książka Miesiąca maja 2012 roku" została przyznana Krzysztofowi Meyerowi za książkę Mistrzowie i przyjaciele (PWM, Kraków 2012). Ponadto otrzymał: dwukrotnie Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki (1973, 1975), Złoty Krzyż Zasługi (1974), Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1979), Nagrodę im. Gottfrieda von Herdera (1984), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1992), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1994), Nagrodę im. Johanna Stamitza w Mannheim (1996), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003), Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2007), Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011), Medal im. Michaiła Glinki za wkład w rozwój sztuki muzycznej (2012).
