Aleksander Lasoń
Kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog; ur. 10 listopada 1951, Siemianowice Śląskie. W roku 1979 ukończył z wyróżnieniem studia kompozytorskie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem prof. Józefa Świdra. Swoje umiejętności uzupełniał podczas kursów, m.in. w Burgas u Tona de Leeuw, Marina Goleminova i Andreya Eshpay’a. W 1984 i 1988 brał udział w Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt.
Jest laureatem IV Konkursu Improwizacji Fortepianowej w 1972. Za swoją twórczość otrzymał szereg znaczących nagród, do najważniejszych należą: w 1980 Nagroda im. Beethovena Miasta Bonn za Symfonię nr 2 „Koncertującą” na fortepian i orkiestrę (1977-79); na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu uzyskał trzykrotnie wysokie nagrody: w 1980 - otrzymał najwyższą punktację i I lokatę za Symfonię nr 1 na instrumenty dęte, perkusję i dwa fortepiany (1975); w 1988 – Kwartet smyczkowy nr 2 (1987) i w 1997 – Concerto festivo na skrzypce i orkiestrę (1983-95) zostały wyróżnione. Za osiągnięcia twórcze otrzymał Nagrodę „Śląskiej Polihymnii” (1985), Nagrodę Artystyczną im. Stanisława Wyspiańskiego (1986), Nagrodę „Exclusiv” wydawnictwa Muzycznego Tonos w Darmstadt (1988-89), dwukrotnie nagrodę-stypendium Witolda Lutosławskiego (1987 i 1989), Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich „za wybitne osiągnięcia kompozytorskie oraz działalność wykonawczą w dziedzinie nowej muzyki” (2002), dwukrotnie Nominację do Nagrody Mediów Publicznych OPUS: w 2008 – za Kwartet smyczkowy nr 7 (2007) w wykonaniu Kwartetu Śląskiego i w 2009 – za CALLED BACK na głosy śpiewane i orkiestrę smyczkową (2008) w wykonaniu The Hilliard Ensemble i Orkiestrę Aukso pod dyrekcją Marka Mosia.
Początkowo Aleksander Lasoń działał jako pianista-improwizator, następnie poświęcił się komponowaniu oraz dyrygowaniu. Od 1996 przez wiele lat był dyrygentem Orkiestry Muzyki Nowej, założonej z jego inicjatywy przy Akademii Muzycznej w Katowicach, której celem jest popularyzacja muzyki najnowszej i klasyki XX w.
Obok pracy twórczej prowadzi od 1975 działalność pedagogiczną. Wykłada na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie i w Akademii Muzycznej w Katowicach. W styczniu 2000 otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. W latach 1986-89 był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (polskiej sekcji ISCM), a w latach 1990-93 – prezesem Oddziału Związku Kompozytorów Polskich w Katowicach, przez wiele kadencji był przewodniczącym Komisji Kwalifikacyjnej Związku Kompozytorów Polskich.
Jego utwory publikowane są przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Wydawnictwo Muzyczne EUTERPE, TONOS Music Publishers w Darmstadt i Edition Modern w Monachium.
