Stanisław Krupowicz
Kompozytor i pedagog; ur. 25 listopada 1952, Grodno. W latach 1971-76 studiował na Wydziale Matematyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1975-81 studiował kompozycję pod kierunkiem Tadeusza Bairda i Włodzimierza Kotońskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Brał udział w letnich kursach kompozycji w Bayreuth (1979) i Darmstadt (1982). W roku akademickim 1983-84 jako stypendysta fundacji Fulbrighta studiował kompozycję i muzykę komputerową w Center for Computer Research in Music and Acoustics przy Stanford University w Kalifornii pod kierunkiem Johna Chowninga i Lelanda Smitha. W 1986 uzyskał Prix de Paris – stypendium Stanford University na zrealizowanie utworu w Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique. W 1989 otrzymał stypendium Fundacji Barbary Piaseckiej-Johnson i Stanford University na badania nad skrzypcami Stradivariusa. W tym samym roku uzyskał tytuł Doctor of Musical Arts w Stanford University. W latach 1991-92 był stypendystą Fundacji Leverhulme’a. W roku 2012 uzyskał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych.
Stanisław Krupowicz jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich, m.in. w 1981 otrzymał II nagrodę Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Tempo 72 na amplifikowany klawesyn i smyczki (1981), w 1985 – II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Komputerowej NEWCOMP w Bostonie za Tako rzecze Bosch na taśmę (1985), w 1987 – wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Irino w Tokio za Wariacje pożegnalne na temat Mozarta na amplifikowany kwartet smyczkowy i taśmę (1986). Dwukrotnie – w 1989 za Tylko Beatrycze na amplifikowany kwartet smyczkowy i taśmę (1988) oraz w 1990 za Tako rzecze Bosch na taśmę (1985) – otrzymał Nagrodę Fundacji im. Aleksandra Borodina. W 1994 jego utwór Fin de siècle na orkiestrę (1993) uzyskał rekomendację Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu. Jego utwory wykonywane były w wielu krajach Europy, Azji i obu Ameryk.
Stanisław Krupowicz w latach 1993-96 był członkiem Komisji Repertuarowej Festiwalu „Warszawska Jesień”. Jest współzałożycielem, a w latach 1998-2000 pełnił funkcję prezesa Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni. W 2005 roku był jednym z inicjatorów oraz pierwszym dyrektorem artystycznym wrocławskiego festiwalu „Musica Electronica Nova”. Wykłada kompozycję i muzykę komputerową w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, kieruje jej Studiem Kompozycji Komputerowej, którego był organizatorem.
